Manusia itu fitrahnya suka complain segala.
Pokpek pokpek.
Atau ini kerana ciri-ciri keperempuanan?
Perempuan kan memang cenderung untuk bercakap, bercakap, dan bercakap.
Pernah lah juga dengar seseorang beritahu,
"Orang lelaki ni dalam sehari hanya ada 5000 patah perkataan yang dia cakap setiap hari, perempuan pula ada 20 000 patah perkataan yang dia cakap setiap hari secara purata."
Nisbahnya jumlah purata yang dicakap oleh seorang lelaki dalam sehari berbanding dengan perempuan ialah 1:4 okeh.
Heh.
Bila tak suka, mulut sakan bercerita.
Dalam alquran, Allah sebut, 'suka berkeluh kesah'.
"Sungguh, manusia diciptakan bersifat suka mengeluh. Apabila dia ditimpa kesusahan dia berkeluh kesah, dan apabila dia mendapat kebaikan (harta) dia jadi kikir,"
[surah al-ma'arij 70: 19-21]
So, normal lah kan.
Tapi tapi tapi...
Kalau segala benda yang terjadi dalam hidup sehari-hari, pun sakan nak di complain segala, entah di mana pula letaknya penghayatan 'redha'?
Nota :
Saya naik rimas dan lemas,
apabila mendengar banyak rungutan dan keluhan daripada para daie.
Tak kisahlah tentang hal sekolah mahupun urusan pembinaan ummah.
Nota juga :
Atau, mungkin sebenarnya,
saya berasa cemas kerana melihat sebuah 'kerapuhan'?
-salam ramadan-
No comments:
Post a Comment